23 października przeżywaliśmy niedzielę misyjną, dlatego na naszym kole nie mogło zabraknąć tego tematu. Misjonarze docierają do najdalszych zakątków świata, nie tylko troszcząc się o ducha, ale również o liczne potrzeby materialne. Dzieci podróżowały z kalendarzem misyjnym oraz z mapą świata po różnych kontynentach. Najwięcej czasu poświęciliśmy Afryce i misjom salezjańskim w Czadzie – najbiedniejszym kraju świata. Dzieci miały bardzo szeroko otwarte usta oglądając zdjęcia swoich rówieśników i warunków w jakich żyją. Do głowy im nie przyszło do tej pory, że ktoś może marzyć o wodzie, jedzeniu, zeszycie albo butach. Trudno było im pojąć, że tyle dzieci dzieci mieszka w lepiankach z gliny bez bieżącej wody, prądu, gazu, wc. Jeden z chłopców przypomniał sobie zasłyszaną od kogoś informację, że co 3 minuty umiera na świecie jakieś dziecko z powodu głodu.
Brakowało nam czasu na liczne, bardzo ciekawe wątki dotyczące życia misjonarzy i ich podopiecznych, ale wystarczyły one by lepiej uświadomić sobie jak wielką rolę odgrywają misje i tysiące ludzi dobrej woli na całym świecie wspierających je modlitwą i ofiarą pieniężną. Dzieci też chętnie przyłączyły się do nich poprzez króciutką modlitwę w intencji misji.
Zaskoczeniem okazała się też kolorowy różaniec misyjny, gdzie każda dziesiątka ma inny kolor koralików i odmienną intencję:
Brakowało nam czasu na liczne, bardzo ciekawe wątki dotyczące życia misjonarzy i ich podopiecznych, ale wystarczyły one by lepiej uświadomić sobie jak wielką rolę odgrywają misje i tysiące ludzi dobrej woli na całym świecie wspierających je modlitwą i ofiarą pieniężną. Dzieci też chętnie przyłączyły się do nich poprzez króciutką modlitwę w intencji misji.
Zaskoczeniem okazała się też kolorowy różaniec misyjny, gdzie każda dziesiątka ma inny kolor koralików i odmienną intencję:
– na żółtych modlimy się za Azję,
– na niebieskich za Australię i Oceanię,
– na białych za Europę,
– na czerwonych za Amerykę,
– na zielonych za Afrykę.
Wspólnie wykonaliśmy plastelinowy różaniec misyjny, który możecie podziwiać Państwo w szkole…
Agnieszka Caban
